Iedereen die ooit een draaiende gyroscoop in handen heeft gehad, was waarschijnlijk gefascineerd door de manier waarop deze absoluut zijn oriëntatie behoudt, zelfs als hij wordt verstoord. Een groot deel van de moderne technologie zou zonder hen onmogelijk zijn, of het nu om ruimtetelescopen of luchtvaartelektronica gaat. Toch werd in het start van de 20e eeuw een veel radicaler idee voorgesteld voor gyroscopen, een idee dat in wezen hele treinen in gyroscopen zou hebben veranderd. Dit was het idea van de Gyro Monorail, waarbij Louis Brennan een van degenen was die in 1910 een werkend prototype op ware grootte bouwden, met zijn geschiedenis en lot gedetailleerd behandeld door (Primal House), samen met een begeleidend filmpje.

Op het eerste gezicht lijkt het misschien nogal dwaas om een ​​hele trein op één spoor te laten balanceren, waarbij alleen gyroscopische krachten worden gebruikt om het hele apparaat waterpas en in balans te houden, zelfs als je denkt dat het ding gewoon zou moeten omvallen. Toch bleek het gyroscopische systeem dat Brennan in 1903 bedacht en patenteerde heel goed te functioneren en de trein betrouwbaar op zijn enkelspoor te houden. De sleutel hiervoor was het gebruik van twee gyroscopische wielen, die elk in tegengestelde richting draaiden, met een pneumatisch systeem gekoppeld aan een tandwielsysteem tussen de twee wielen dat de precessie van de gyroscoop in hoeken gebruikte om snel een nieuw evenwicht tot stand te brengen.

Ondanks dit succes waren de investeerders niet overtuigd, en reguliere treinen waren al stevig verankerd, en het systeem zou ook vereisen dat elke auto zijn eigen gyrosysteem had. Toch is het idee van de gyro-monorail nooit echt gestorvenzoals blijkt uit het onlangs opgerichte Duits MonoCab-OWL venture. Dit is gericht op het ombouwen van secties met één spoor naar tweerichtingsdiensten in twee richtingen, zonder dat er investeringen in de infrastructuur nodig zijn.

Met dank aan (Stephen Walters) voor de tip.