Het ontwerpen van iets nieuws is een vreemd proces omdat de oorsprong van ideeën zo fundamenteel mysterieus is. Maar er zijn versleten paden, en zoals velen start ik meestal met veel schetsen en langzaam begint er uit de wirwar iets te kristalliseren.
Soms is het een beeld, soms slechts een zin of een gedachte, maar een bepaalde kwaliteit resoneert plotseling met de initiële vraag of impuls. Het kan voelen als thuiskomen na een lange afwezigheid, een beetje warmte, bijna vertrouwd als de deur dichterbij komt. Als een stuk met al zijn complexiteit en potentieel in de geest opduikt, rijzen er ook vaak vragen en twijfels: kan ik dit doen? Is mijn niveau van vaardigheid en inzicht voldoende? En, het allerbelangrijkste: is dit idee de weken werk waard, waarbij dure en soms zeldzame materialen worden verbrand, de kosten op elk niveau die het engagement om iets zinvols te maken met zich meebrengt?

Afgezien van het ontwerp, als het om de constructie gaat, bevinden wij houtbewerkers zich op een vastere ondergrond. We kunnen leren hoe we de geschiktheid en verfijning van de constructie van welk stuk dan ook kunnen beoordelen op foundation van lange tradities en hedendaags begrip van hout en houttechniek. Of een stuk nu wordt gebouwd met behulp van een CNC of met handgereedschap, als het van hout is, moeten er schrijnwerk- en constructiekeuzes worden gemaakt: goed, minder goed en sommige ronduit slecht.

Er zijn altijd krachtige maar enigszins tegenstrijdige krachten betrokken bij het ontwerpen en maken. Maar deze wrijving kan de hele onderneming kracht geven en het de moeite waard maken.

Strategie voor gebogen panelen

Een goed idee mislukt soms bij gebrek aan een geschikte techniek. Daarom is technisch inzicht zo waardevol. Een probleem waar ik een aantal jaren aan heb gewerkt, was hoe ik brede, faucets toelopende panelen er zo natuurlijk en ongedwongen mogelijk uit kon laten zien. Mijn Andromeda-salontafel (linkerfoto, hieronder) was het eerste resultaat van die verkenning, en Sally’s Corridor Desk (rechterfoto) was het tweede. Uiteindelijk heb ik een volledig artikel over de techniek geschreven: “Gebogen panelen voor meubels”, FWW #231, waar ik uitleg hoe ik de gekerfde, gebogen, faucets toelopende panelen maak en hoe ik de randen moet bedekken die de kerfsneden lieten zien. Met de randen kwam mijn vermogen om met stoom te buigen in het spel: ik sneed randstroken uit dezelfde plank als het tegenoverliggende hout, zodat de nerven bij elkaar zouden passen, en boog ze vervolgens met stoom om de bocht te volgen. Als het zorgvuldig werd gedaan, was het impact precies zoals ik wilde, en het was niet gemakkelijk om te zien dat de panelen niet allemaal uit massief hout bestonden. Ik gebruik waar mogelijk massief hout, omdat je het naar eigen wens kunt vormgeven, zonder bang te hoeven zijn dat lijmlijnen zichtbaar worden.

Monogram-rocker

Mijn Monogram-rocker bracht een intens creatief proces met zich mee. Het ontwerpen ervan werd een obsessie met maandenlang koortsachtig schetsen. Op een ochtend kwam de ontbrekende lijn in beeld, en dat vreemde gevoel van thuiskomen kwam.

Ik had de wens om een ​​rocker te bouwen die echt vloeiend was, maar ook helder en minimaal. Het is beslist veel gemakkelijker om te ontwerpen binnen de grenzen van een welbekende stilistische referentie, bijvoorbeeld Mid-century Trendy of Arts and Crafts. Dit geeft voldoende haken en pinnen om uw ideeën aan op te hangen, en waar andere mensen zich mee kunnen identificeren.

Ik had geluk en verkocht de eerste rocker. Het bouwen van de tweede was moeilijker omdat ik niet werd gesterkt door dezelfde mate van verwondering en verrassing, en ik de delen van de stoel moest herwerken die niet goed genoeg waren. In de daaropvolgende dertig jaar heb ik er bijna driehonderd gemaakt, een aantal dat zelfs nu nog ondenkbaar lijkt. Met talloze verfijningen onderweg is de stoel nu een veel beter opgelost stuk. Maar verbazingwekkend genoeg blijft het oorspronkelijke ontwerp in essentie ongewijzigd.

Evoluerend ontwerp

Ik heb in veel ontwerpen gezien hoe de uitgedrukte ideeën er slechts gedeeltelijk compleet uitzagen, alsof de ontwerpers waren overgegaan op nieuwe ideeën voordat ze hun eerdere ideeën volledig hadden onderzocht en opgelost. Om dit te voorkomen werken goede makers van muziek of kunst (of wat dan ook) vaak aan de hand van thema’s of sequence, en verfijnen ze bij elke nieuwe iteratie.

In het geval van mijn Folium-stoel werd ik al jaren aangetrokken door het idee van een bladvorm als rugleuning en had ik op een gegeven second geprobeerd het idee in mijn schommelstoel te integreren. Het was moeilijk om de twee helften van het blad op een opnieuw gebogen centrale ruggengraat te bevestigen, maar het consolation en de kracht leken uitstekend. Ik besloot dat het blad niet geschikt was voor mijn bestaande rocker, maar het bladidee bleef bestaan.

Ik ontwierp mijn eerste driepootstoel rond 2000 en noemde het mijn V-stoel (bovenste foto). Ik heb het in de loop van een aantal jaren verfijnd en verschillende units van zes of acht gemaakt, zelfs één van twaalf, en het is bewezen dat drie poten, als ze op de juiste afstand van elkaar staan, prima zijn voor stabiliteit en een speciaal evenwicht en elegantie verlenen. Toen zag ik in 2014, in een simpele flits van herkenning, dat een stoel met drie poten de perfecte vorm was voor het bouwen van een stoel met een bladvormige rugleuning, omdat de metal natuurlijk de enkele achterpoot kon vormen. Het entrance en de zitting van de stoel waren al goed opgelost in de V-stoel, dus met een beetje aanpassingen kon ik het bladidee erop enten. Het was een spannend second, waarbij een eenvoudige schets het hele stuk vrijwel samenvatte.

In een ander geval van een ontwerp dat in de loop van de tijd samenkwam, met mijn Orpheus-bank (hierboven), waren de zitting en de rugleuning vier jaar gescheiden. Ik voltooide een tunnelvormige financial institution tijdens een kunstenaarsresidentie bij het Heart for Furnishings Craftsmanship in Maine in 2019. Vier jaar later, toen ik een tweede uitnodiging kreeg voor CFC, voltooide ik de rugleuning. De tunnelvorm was mijn oorspronkelijke doel, en toen die eenmaal gebouwd was, liet ik hem in de opslag liggen, maar het voelde niet als voltooid. Mijn taak was duidelijk: er was een rugleuning nodig, en de vraag was hoe ik deze op een geïntegreerde, maar gedurfde en eenvoudige manier kon toevoegen. Het tekenen van de vloeiende rondingen die door de zijkanten naar boven lopen om een ​​rugleuning te ondersteunen, was weer een van die doorbraakmomenten, en de vorm van de rugleuning volgde zonder al te veel moeite.

Lockdown-kasten

Deze gekoppelde Lockdown-kasten waren mijn opdrachtproject tijdens onze Covid-lockdown en waren een van de redenen waarom mijn herinneringen aan die tijd zo gelukkig zijn, hoe oneerlijk dat ook klinkt. Ze waren een soort versie van Arts and Crafts, misschien Charles Rennie Waterproof coat, die zich bezighield met de interactie van rondingen met vierkanten en rechthoeken, behalve dat deze rondingen parabolisch waren en niet radiaal. Zeer bevredigende stukken en een van de weinige keren dat ik met succes het door een klant geleverde hout heb gebruikt – in dit geval wilde Engelse kers, in de tuin gekweekt.

Dekenkist

Deze dekenkist in zwarte kers uit Pennsylvania was een huwelijkscadeau voor mijn middelste zoon en zijn vrouw, en web als de schrijftafel heeft hij rondingen die subtiel genoeg zijn om bijna niet met stoom te hoeven buigen. De voor- en achterpanelen waren van in de winkel gezaagd fineer, aangebracht op dunne flexibele panelen, maar de boven- en zijkanten waren van massief kersenhout. De bovenkant was gebogen om een ​​zitvorm te vormen, comfortabel voor het aantrekken van sokken en schoenen aan het voeteneinde van een mattress. Het moeilijke deel was het stroomlijnen van de bovenkant van de massieve panelen tot aan de rondingen van het body met pen-en-gatverbindingen, waar de zijnerf tegen de kopsnerf aanliep.

-David Haig is een meubelmaker uit Nelson, Nieuw-Zeeland.

Gebogen panelen voor meubels

Een massieve, gebogen kern kan ook faucets toelopen

Een truc voor het tekenen van ondiepe rondingen

Craig Thibodeau demonstreert een eenvoudige mal die het eenvoudiger maakt om grote curven met één straal te tekenen

Conische laminering

Slanke rondingen hebben de nodige omvang voor schrijnwerk

Bekijk PDF