We zijn al een paar dagen aan het sleutelen in de kleine badkamer in de speelkamer. Elke keer dat ik iets nieuws wil proberen, probeer ik het meestal uit in een kleine ruimte en deze damestoilet, die door de vorige eigenaren met luipaardprint was gestencild, leek me de perfecte plek om Roman Clay voor de eerste keer te proberen . En spoiler alert: ik ben blij dat we klein zijn begonnen. Hier is hoe het ging…
Ik ben de laatste tijd echt verliefd op de textuur en diepte van Romeinse klei en kalkwassing die op tafel komen. Tijdens mijn onderzoek werd ik naar Portola Paints geleid, die kalkverf, Romeinse klei en traditionele verf verkoopt. Ik denk dat ik van plan was om limewash te kopen, om heel eerlijk te zijn, maar ik werd zo aangetrokken door hun roodachtige romeinse kleistaal genaamd ‘Meritage’. Ik kocht primer, 5 kilo Roman Clay en wat het dichtst in de buurt komt van een halve liter traditionele verf in een halfglanzende glans voor de bekleding.
Het resultaat is *drooooollllll*, maar ik heb onderweg veel geleerd en het is verre van excellent.
Iets aan mij is dat ik de neiging heb heel opgewonden te raken als ik iets nieuws probeer of aan een nieuw venture start, en dit was niet anders. Ik wrikte de container met Romeinse klei open, pakte een gigantische borstel en begon hem op te borstelen. Iets. was. uit. Het was onmogelijk om met een penseel te verspreiden. De textuur was als pindakaas of joint compound. Vrij snel werd ik gecorrigeerd door ons Instagram-publiek (ik deelde het proces daar in realtime) dat ik een spackle-mes moest gebruiken en niet een borstel (zoals je zou doen voor kalkwassen).
Toen ik eenmaal overschakelde, ging het veel soepeler en kreeg ik het onder de knie. Een armtraining, zeker. Maar ook verslavend bevredigend. Het ging licht aan en droogde veel donkerder op. Toen ik halverwege mijn eerste muur was, besefte ik in mijn opwinding dat ik geen goede vloerbedekking had gelegd OF geen primer had aangebracht! Ak!!! Ik ging naar de storage om een zeildoek te pakken, wat ik niet meer kan aanbevelen. Zelfs als je een ervaren schilder bent, is dit zo anders en erg rommelig. Ik sloeg de primer over en bleef doorgaan met de Romeinse klei totdat mijn arm het begaf.
Hieronder kun je zien hoe het eruit zag na de eerste laag. Behoorlijk… angstaanjagend. Maar ik las dat dat verwacht werd. En op sommige plekken kwam de luipaardprint er nog steeds doorheen.
Ik schakelde Chris in om me te helpen met de tweede laag en hij had het vrij snel onder de knie, met behulp van een groter, langer rechthoekig spackle-mes, zodat hij in een kortere tijd meer muurruimte kon bestrijken.
Nadat we klaar waren met de muren, ging ik terug en schilderde de bekleding met een halve liter traditionele verf, in dezelfde toon die ik had laten coördineren. Hoewel de muren van fluweel of suède zijn (echt ongelooflijk, zowel visueel als bij aanraking), wilde ik dat de bekleding glanzender en gladder zou zijn. Ik denk dat ik misschien eerst de bekleding had moeten schilderen en ze vervolgens had moeten afplakken om de Romeinse klei aan de muren toe te voegen? Ik heb een deel van de sierverf op de muren en het voelt veel moeilijker om het op die manier te corrigeren. De klei die op het bathroom en de vloer terechtkwam, spoelde vrij gemakkelijk weg (bijna zoals harde modder dat zou doen).
Over het algemeen kan ik me niet voorstellen dat ik dit zelf in een grotere ruimte zou doen. Het was een hele klus, maar het resultaat is verbluffend. Dit is geen veelgebruikte badkamer, geen douche of unhealthy, dus het voelde als de perfecte plek om de techniek uit te proberen.
Ik hou van de manier waarop het allemaal samen is gekomen met onze CLJ x Floorpops in Lawrence we snijden het in vierkanten. Volgende!! We verwisselen de biscuitgootsteen zodat deze bij het witte bathroom en de witte vloeren previous en voegen gepolijste nikkelen {hardware} en armaturen toe. Ik ga de spiegel die hier stond opnieuw ophangen en ik zou graag koperen schakelplaten willen meenemen en wat kunst ophangen. Blijf kijken!