Vorige week deelde Kathy Sandel het haar voormalige tuin in Calabasas, Californiëen vandaag bezoeken we haar huidige tuin in Sacramento:

“Hier zijn foto’s van mijn achtertuin in Sacramento. Niet zo ontvankelijk omdat je van een groot deel ervan niet kunt genieten of zelfs maar vanuit het huis kunt kijken. Het is een typische achtertuin zonder inkijk. Het is echter op zijn eigen manier mooi. Ik heb met deze tuin geworsteld. Ik ben eind zomer 2020 hierheen verhuisd, midden in de pandemie. Ik was ongeveer vijf jaar gestopt met landschapsontwerp. Zolang ik mijn Calabasas-tuin had, heb ik hem niet gemist. Ik ben ook een kunstenaar, dus ik concentreerde me alleen op schilderen. Maar toen ik hierheen verhuisde, miste ik mijn tuin tijdens die eerste lange koude winter en werd ik erg ongeduldig om te beginnen. En ik had moeite om mezelf in bedwang te houden, ik wilde meteen kleur en geur!

Dus ik heb wat gewonnen en ik heb een aantal gevechten met mezelf verloren. Ik moet lachen. Ik was ieders nachtmerrie als klant. Ik wilde te veel variëteiten, had te veel doelstellingen en kon nauwelijks nee zeggen tegen een mooie plant, zelfs als deze beslist twijfelachtig was. En ik heb mijn fouten opnieuw moeten maken. Mijn aannemer, die al vele jaren met mij samenwerkt, wringt zijn handen! Hij zag dat ik koorts had bij het kopen. Nu moet ik teruggaan en het vereenvoudigen. En omdat ik vrijwel alleen vaste planten gebruik en geen eenjarige planten, ziet mijn wintertuin er heel anders uit dan mijn zomertuin. Wat er in de winter erg leeg uitziet zonder sneeuw, is in de lente en zomer erg vol tot overvol. Het is dus een veel voorkomende fout om een ​​tuin in de winter te beoordelen. Ik ben niet meer in de buurt van mijn oude groot- en detailhandelstuinen die mij kenden en waar ik een middagje doorheen kon slenteren als ik daar behoefte aan had. De tuin die ik hier moet gebruiken, ligt aan de andere kant van de stad, dus ik begon die eerste winter on-line te zoeken. De bezorgers hebben mij deze winter leren kennen!”

Zo begon de ruimte. Zeer kale botten.

En hier… nepgras.

Hier is de zijtuin met verschillende citrusvruchten en de grond bedekt met grote stukken hout in een poging onkruid te bestrijden. Ik haatte de houtmulch en verwijderde alles en verwijderde ook het nepgras. Deze kant ligt op het noorden.

Trellis ophangen. En wat kleur en foundation opbouwen. Ik was zo ongeduldig!

De achtertuin ligt op het westen. De zon was verblindend. Deze opname is de noordwestelijke hoek.

Een pad beginnen.

Eindelijk druppelirrigatie en het start van een verscheidenheid aan bodembedekkers. Ik wist niet welke zowel de zomerse hitte als de winterse kou en nattigheid aankon. Dus verweefde ik er een aantal en besloot ze mij te laten zien welke het zouden overleven.

Wat kleur toevoegen.

Meer aanplantingen en containers die kleur brengen.

Begint in te vullen.

Veel van de bodembedekkers zijn blij en hebben deze ruimte mooi ingevuld.

Rozen en verbena (Verbena hybriden, zones 8 – 11 of als eenjarige planten)

Rozen die zoete roze bloemen naar het feest brengen.

Een verscheidenheid aan Sedumeen sappige bodembedekker, Plus de limoenkleurige bodembedekker is een Ceanothus (Zone 9 – 11). Ceanothus zijn altijd een gok, maar als ze gelukkig zijn, zijn ze opgewonden.

Vanuit de zithoek kijk je uit op de tuin.

Heeft u een tuin die u wilt delen?

Heeft u foto’s om te delen? We willen graag uw tuin zien, een bijzondere verzameling planten waar u van houdt, of een prachtige tuin die u heeft mogen bezoeken!

Om in te zenden, stuur 5-10 foto’s naar (e-mail beveiligd) samen met wat informatie over de planten op de foto’s en waar je de foto’s hebt gemaakt. We horen graag waar u zich bevindt, hoe lang u al tuiniert, successen waar u trots op bent, mislukkingen waar u van geleerd heeft, hoop voor de toekomst, favoriete planten of grappige verhalen uit uw tuin.

Heb je een mobiele telefoon? Tag uw foto’s op Fb, Instagram of Twitteren met #FineTuinieren!

Ontvangt u de GPOD al per e-mail? Registreer hier.