Ik hoor mensen vaak zeggen dat ze heide haten (Erica spp. en cvs., Zones 5-8) en heide (Calluna vulgaris en cvs., zones 5-8), hun eerder bloeiende neven. De meest voorkomende klachten zijn de houtachtige, langbenige vorm die ze ontwikkelen (meestal na jaren van verwaarlozing) en hoe ze vrij snel de ruimte ontgroeien die ze hebben gekregen. Dezelfde mensen die klagen over heide en heide geven toe dat ze niet weten hoe ze ervoor moeten zorgen (Leer hier alles over de verzorging van heide en heide). Maar hoewel deze planten bepaalde omstandigheden en jaarlijkse verzorging nodig hebben, zijn het geen diva’s.

Deze hertenbestendig en zoutbestendige groenblijvende planten creëren een prachtig tapijt voor elk seizoen, met een grote verscheidenheid aan gekleurde bladeren en kleine klokvormige bloemen die variëren van wit tot dieproze en paars. Ze zijn ook een aantrekkelijke, groenblijvende bodembedekker die uitblinkt in het verduisteren van onkruid.

Heide zorgt voor een winterse pop van felle kleuren als er maar weinig andere planten in bloei staan. Ik gebruik ze waar mogelijk graag in linten door de tuin, waardoor er meer belangstelling ontstaat en een tuin een stuk groter kan lijken.

Heathers voorzien elke tuin van een explosie van gloeiende kleuren van de late lente tot midzomer. Ze vertonen ook prachtige winterbladkleuren van chartreuse, koperachtige sinaasappels en bordeauxrood. Zie hieronder voor enkele van mijn favoriete opties.

Heide die schittert in de winter

‘Springwood Pink’ heide

Voor een winterborder is de absolute favoriet ‘Springwood Pink’ heide (Erica Carnea ‘Springwood Pink’, zones 4-8), met zijn schitterende roze bloemen die duren van januari tot mei. Met een volwassen hoogte van 6 inch en een spreiding van ongeveer 16 inch is ‘Springwood Heath’ een perfecte keuze om de randen van paden en opritten te omlijnen.

‘Furzey’ Darley Dale heide ‘Furzey’ Darley Dale heide (Erica × Darleyensis ‘Furzey’, zones 7–8) is goed voor een volwassener landschap. Het heeft die ouderwetse, traditionele, heide-uitstraling. Het vult zich snel, met lila bloemen met donkerpaarse uiteinden in de late winter en tot in de lente. ‘Furzey’ wordt tot 60 cm hoog en breed en is groter als hij op een achtergrond kan rijpen.

‘Mary Helen’ Darley Dale heide

‘Mary Helen’ Darley Dale heide (Erica × Darleyensis ‘Mary Helen’, zones 7-8) heeft lavendelbloei, maar het is het brons-tot-gouden blad dat het een perfecte winnaar voor het hele seizoen maakt. Het zal niet helemaal een voet hoog worden, maar het zal zich tot 18 centimeter verspreiden. Deze heidesoort is toleranter ten opzichte van de zomervochtigheid en kan een Zone 6-winter aan met de juiste bescherming (zie kader op de volgende pagina).

‘Kramer’s Rote’ Darley Dale heide

Als je op zoek bent naar een opvallende winterkleur, dan is ‘Kramer’s Rote’ Darley Dale heide (Erica × Darleyensis ‘Kramer’s Rote’, zones 7–8) is degene voor jou. Het heeft het donkerste, diep paarsrode van allemaal. Het groeit snel tot 3 voet lang en 4 voet breed. Omdat de kleur zo sterk is, kan deze het beste in groepen worden gebruikt; anders ziet het eruit als stippen.

Heathers zijn de sterren van de zomer

‘Glimworm’

Voor een zomers vleugje felle kleuren stelen heide vaak de present in elke tuin. Voor een grotere afwisseling met serieus drama kies ik voor ‘Firefly’. In het voorjaar heeft deze plant helder chartreuse en sleutelbloemgouden blad dat excellent previous bij mijn Magic Carpet-spirea (Spiraea japonica* ‘Walbuma’, zones 4–9). De late zomer brengt prachtige mauve bloemen met zich mee. Verwacht dat deze heide ongeveer 18 centimeter lang en breed wordt.

‘Wickwar-vlam’ Voor een veel kortere variëteit in hetzelfde kleurenpalet, probeer ‘Wickwar Flame’, die in de zomer zorgt voor een uitbarsting van helder goudgeel en oranje blad met bordeauxrode uiteinden. De kleine paarse bloemen zijn een bonus.

‘Winterchocolade’

Mijn nieuwste favoriet – en mijn tuin staat er nu vol mee – is ‘Winter Chocolate’, met bladeren die van kleur veranderen van fel oranje met bordeauxrode punten in de winter tot rijk goud in de zomer. Het lijkt echter heel langzaam te groeien. Uiteindelijk zal hij ongeveer 20 centimeter hoog worden, met een breedte die ongeveer twee keer zo groot is.

‘Lentefakkel’

Een andere favoriet is ‘Spring Torch’, met zijn diep lila bloemen en rijk, smaragdgroen blad. Deze kleur maakt het goed voor vloerbedekking. Het wordt 12 tot 18 centimeter lang en maximaal 2 voet breed. Het verspreidt zich langzaam en is gemakkelijk te scheren.

‘Blazeaway’

‘Blazeaway’ is een langzaam groeiende heide met een dikke matte uitstraling. Hij wordt 12 tot 18 centimeter lang en breed en heeft mooie roze stengels met lila bloemen in de zomer en heat, koperkleurig blad in de winter. Plant hem in groepen voor de beste present.

‘Zilveren Ridder’

Voor een elegantere en subtielere presentatie, probeer ‘Silver Knight’. Het heeft ijzig, zilverkleurig blad en zachte lavendelbloemen. Met een rechtopstaande groeiwijze gedraagt ​​deze heide zich goed, hij wordt 45 centimeter lang en web iets breder.

| Ontwerp |

Heide en heide aan het werk zetten

Omdat deze planten zo’n stabiele kleur bieden, zijn het uiterst veelzijdige ontwerpinstrumenten. Mijn voorkeur gaat uit naar het planten van ze in groepen. Ik denk erover om een ​​brede penseelstreek te gebruiken, met drie, zeven of negen planten tegelijk in banen. Dit creëert een tapijteffect wanneer ze allemaal samen breien.

Heide en heide bieden het hele jaar door interesse en dekking die uitstekend is voor het onderdrukken van onkruid. Zorg ervoor dat u de tags leest en voldoende ruimte overlaat voor de planten, zodat ze, wanneer ze volwassen zijn, niet overbevolkt raken. Plan een manier om uw tuinbed in en uit te gaan, zodat u uw heide kunt scheren nadat de bloemen beginnen te vervagen zonder erop te gaan staan. Je kunt paden tussen je planten verbergen.

*Invasieve waarschuwing: Japanse spirea (Spiraea japonica)

Deze plant wordt als invasief beschouwd in GA, IN, KY, PA en TN.

Bezoek alstublieft invasieveplantatlas.org voor meer informatie.

Stacie Crooks is een landschapsontwerper in Seattle.

Foto’s, tenzij anders aangegeven: David Perry

Bronnen: